Leuke dingen
Sinds een half jaar begeleid ik twee jongvolwassen vriendinnen, die samenwonen in een eengezinswoning. De begeleiding wordt betaald vanuit hun Persoons Gebonden Budget. Naast school en dagbesteding hebben zij thuis één op één begeleiding. Ook 's nachts blijft er een begeleider slapen, zodat dag en nacht ondersteuning aanwezig is.
Bij mijn werk met de dames ligt de nadruk op het begeleiden van dagelijkse (huishoudelijke) activiteiten en leuke dingen doen. De meiden zijn heel verschillend en dus zijn de doelen ook anders en aangepast op de individuele mogelijkheden. Dat heeft uiteraard gevolgen voor mijn manier van begeleiden. Want niet hetzelfde is haalbaar voor allebei en dat is prima.
Voor beide dames geldt dat we ze zo zelfstandig mogelijk willen laten worden. Met de ene cliënte werk ik aan dingen als het zelfstandig tandenpoetsen, leren koken en het bed opmaken. Met de ander werk ik aan haar zelf haar eigen beker op het aanrecht laten zetten en zelf haar schoenen pakken.
Laatst wilde een van de dames gaan zwemmen, en niet zomaar zwemmen, maar discozwemmen. Dat vond ik een leuk idee. Cliënte had al allemaal plannetjes bedacht om de middag nog leuker te maken. Het zou niet saai worden.
Omdat mijn cliënte slechtziend is vindt zij het fijn als we hand in hand lopen, vooral op een plek waar zij de weg nog niet zo goed weet, zoals in het zwembad. Vol gezonde spanning reden we er samen naar toe en bij aankomst stond ze te popelen om naar binnen te gaan.
Na het omkleden plonsde zij het water in en riep mij toe dat het niet koud was. Ze wilde graag een paar keer van de glijbaan af zolang ik maar beneden naar haar zou kijken. Zonder gêne stapte ze op andere kinderen af om te vragen of ze mee mocht spelen met het balspel. Ook maakte ze grapjes met de badmeester die ze nog kende van de zwemles. Na het zwemmen en dansen in het water trakteerde ik haar op een ijsje. Een lekkere afsluiting van een topavond. Is dit nou werk? Zo voelt het niet.